Waarom ben je ambtsdrager?

Volgeling van Christus

“Als ouderling in de Hervormde Gemeente van Hazerswoude-Dorp wil ik allereerst benadrukken dat we allemaal gemeenteleden zijn. Broers en zussen in Christus. Dat bindt en maakt mij dankbaar.

Dankbaar voor God, dat Hij leeft en zorgt voor zijn Kerk. Ook al lijkt het om ons heen bij de handen af te brokkelen. Dankbaar voor de gemeente die om elkaar heen staat, waarbij ik hoop en bid dat mensen dat ook ervaren. Maar ook dankbaar voor een kerkenraad, waarin ik merk dat deze gedragen wordt door de gemeente. Dat hebben we hard nodig, want soms zijn de besluiten bepalend en ook wij zijn maar mensen. Ook kom ik bij mensen thuis. Dat is heel fijn, alleen niet altijd eenvoudig. Dan te weten dat er een biddende gemeente om mij heen staat, sterkt. Wetend dat God gebeden hoort. Daarnaast vind ik het mooi om bij te dragen aan de gemeente. Ieder doet dit op zijn plek. Samen zijn wij het lichaam van Christus en hebben we elkaar nodig om dicht bij God te blijven. Zo voelde ik mij vorig jaar geroepen om als ouderling aan het werk te gaan. In huisbezoeken de kerk vertegenwoordigen, naar mensen luisteren en iets van Christus kunnen tonen. Met vallen en opstaan. Zo hoop ik dat iedereen blijft bidden tot Hem en zijn/haar taak oppakt om te werken in Gods Kerk. Dan mogen wij na Pinksteren de handelingen voortzetten, als volgelingen van Christus.”

Lukas Buchsteiner, ouderling Hervormde Gemeente Hazerswoude-Dorp

Liefdevol aan het werk

“Binnen de Hervormde Gemeente in Hazerswoude-Dorp vervul ik het ambt van ouderling-kerkrentmeester. Voor mij is dit betekenisvol werk omdat je je gekregen talenten kan inzetten voor het behoud van de kerk en haar gemeente en voor de tijd die komen mag. In een gemeenschap die haar fundament heeft in de liefde probeer ik als ambtsdrager ook op een liefdevolle en dienstbare manier keuzes en ideeën voor te leggen en dit op te pakken.Nadenken over de kerk van morgen en hierbij met elkaar stappen maken met betrekking tot het beleid en beheer maakt het dankbaar werk. Op deze manier kan ik een bijdrage leveren aan de kerk en aan het koninkrijk van God.”

Roy van Dijke, ouderling-kerkrentmeester Hervormde Gemeente Hazerswoude-Dorp

Samen de schouders eronder

“Ambtsdrager zijn ambieerde ik nooit. Wel het werken met kinderen en jeugd. Vanaf mijn 15e tot nu toe leidde ik zondagschoolklassen, jeugdverenigingen en was ik actief bij de IZB. Toen ik lid werd van de gemeente in Hoogmade organiseerden we als leiding van de kindernevendienst bijzondere en aanvullende activiteiten in de erediensten, met natuurlijk de medewerking van de kinderen en jeugd.

Zo kwam het op mijn pad dat ik gevraagd werd als ouderling. Onvermijdelijk schrik je op zo’n moment. Ben ik wel geschikt? Kan ik er tijd voor vrijmaken? Ik ben nu een jaar of negen lid van de ambtsdragersgroep die verbonden is aan de PG Hoogmade, sinds vorig jaar PG Does en Wetering. Ik zeg met opzet ‘ambtsdragergroep’. Want dit werk kun je niet alleen. We zetten er samen de schouders onder, en wat is er al veel bereikt! Maar ook het kinderwerk blijft mij dierbaar en blijf ik doen.

Als ouderling mag ik de mensen bezoeken en samen in gesprek gaan over waar het wezenlijk om gaat in ons leven. Als ouderling zorg ik dat de zondagse eredienst voortgang mag vinden met alles wat daarbij hoort. Is dat nu moeilijk of verheven? Nee, helemaal niet. Het geeft me vreugde om het te doen, en de tijd maak ik er gewoon voor. En de inspiratie? Die komt van de Heilige Geest. Die is er gewoon. Hij geeft ons de gaven die we nodig hebben in ons werk en stuurt ons, hoe en waar dan ook. Als je voor een lastig dilemma wordt geplaatst is er die Ene die je bij de hand neemt en zegt: “Hou me maar vast, we doen het samen, ok?”

Jennie Verweij, lid ambtsdragersgroep PG Does & Wetering

Vanuit verantwoordelijkheid

“Als lid van wijkgemeente Goede Bron vind ik dat iedereen een steentje moet bijdragen om onze opdracht binnen de gemeente en binnen het grotere geheel te vervullen. Dat steentje bijdragen omvat in mijn beleving meerdere dingen: het regelmatig bezoeken van de kerkdienst, deelnemen aan activiteiten en jezelf inspannen iets extra’s bij te dragen door je in te zetten binnen de gemeenschap. Ik zet mij in door diaken te zijn, lid van de kerkenraad en lid van het braderiecomité. In de diaconie probeer je helper te zijn voor hen die hulp nodig hebben, onze oudste Bijbelse opdracht als gemeente van God. In de kerkenraad probeer ik mee te denken om onze gemeente draaiend te houden en kaders voor de toekomst uit te zetten. Dat is niet altijd een eenvoudige taak, maar ook een verantwoordelijkheid waar ik niet voor weg wil lopen. In het braderiecomité komen denkwerk en handen uit de mouwen steken op een ontspannen wijze samen. Op een verbindende wijze draagt dit comité bij aan gemeente zijn en iets voor anderen betekenen. Als mens krijg je door je in te zetten voor onze gemeente ervaringen, wijsheid en inspiratie terug. Zo geef je wat van jezelf en zo ontvang je iets terug, een mooie vorm van wederkerigheid!”

Bert Voorbij, diaken wijkgemeente Goede Bron

Ambtsdrager? Mij niet gezien!?

“Sinds april 2021 ben ik ouderling in de Adventskerk. Ik had er weleens eerder over nagedacht, ook ben ik weleens eerder gevraagd. Maar wat maakt dat je gehoor geeft aan de roep van God om in Zijn wijngaard aan het werk te gaan als ouderling? Ik weet het van sommige collega-ambtsdragers, niet van iedereen. Maar ik weet vooral hoe dat voor mij is. Het jaar voordat ik ouderling werd waren er diverse aanwijzingen dat God mij op een andere plek nodig had. Een andere plek naast mijn verantwoordelijkheden binnen gezin, maatschappij en werk. Een van die aanwijzingen was het lezen van de zin, in een biografie van ds. J.J. Poort: ”En als nu niet De Bruyn jou vroeg, maar Jezus Christus persoonlijk, wat zou jij dán antwoorden?” Die zin heeft mij duidelijk gemaakt dat het Jezus zélf is die u/jou vraagt! Om een bijdrage te leveren met je eigen gaven én op je eigen manier. God vraagt geen onmogelijke inspanningen. Hij vraagt dat je oog hebt voor je medemensen, Zijn kinderen! En het is Jezus zelf die jou geschikt maakt, Hij reikt je aan wat je nodig hebt. In de ontmoetingen, bij gemeenteleden thuis, op zondag en tijdens de vergaderingen. Keer op keer ervaar ik dat God mij leidt. Dat te mogen ervaren is voor mij een zegen en een kracht. Een zegen omdat God met me meegaat en een kracht om dit mooie werk voor de gemeente van de Adventskerk te mogen doen. 

Ambtsdrager? Mij wel gezien!”

Sjanie Fousert, ouderling Adventskerk

Een stem riep mij

“Eigenlijk wilde ik helemaal geen ouderling worden, en daar was ik heel stellig in toen ik gevraagd werd. Totdat ik tijdens een dienst geraakt werd en een stem in me zei: ‘jij wordt ouderling’. ‘Nee hoor’, dacht ik nog, ‘dat wil ik echt niet’. Maar het raakte me en ik werd heel warm en blij vanbinnen. En gaf me gewonnen. 

Kort daarop ben ik bevestigd tot ouderling van de verpleeghuizen van de Maranathakerk. Zo mag ik een schakel in Gods wijngaard zijn. Het is dankbaar en liefdevol werk om aan oudere mensen bezoekjes te brengen. Ook buiten Alphen aan den Rijn bezoek ik gemeenteleden die ongewild daar in een verpleeghuis wonen. Mensen zijn blij als je komt. Ze kunnen hun verhaal kwijt, dat vinden ze fijn.

Een stukje voorlezen uit de Bijbel, een gebed, in het restaurant koffie drinken, een wandeling maken in de rolstoel of met de rollator, samen rummikub spelen. Het hoort er allemaal bij.

Ouderen kijken uit naar de kerkdiensten in Rijnzate. Deze zijn de eerste en derde week van de maand, het is even iets anders, altijd reuze gezellig en de opkomst is goed. Zo voel ik mij in dit werk gesterkt door Gods Geest.”

Diny Boxma, ouderling
Maranathakerk, verpleeghuizen