En…goede voornemens…?

En…goede voornemens…?

Al een tijdje heb ik een smartphone. Handig, want je kunt nu altijd bereikbaar zijn. En als je verbinding met internet hebt, kun je zo ongeveer overal bij. Een onderzoek wees uit dat de gemiddelde smartphonegebruiker in Nederland – waar ruim 11 miljoen gebruikers zijn met toegang tot internet – gemiddeld drie uur per dag de smartphone bekijkt en gebruikt.

Om ook maar een beetje geconcentreerd te kunnen werken, zet ik mijn smartphone uit. Ik heb stilte en een zekere eenzaamheid nodig, anders gaat het echt niet. Ik lees ook niet ieder moment van de dag elke binnenkomende e-mail.

Het laat zich raden wat de effecten van digitalisering op ons leven zijn. De echte ontmoeting van mens tot mens gaat steeds meer van app tot app, van digitaal bericht tot digitaal bericht. Voor een ware ontmoeting is het nodig elkaar te zien. Face to face, van aangezicht tot aangezicht.

Wat kan het effect zijn van de invloed van een smartphone op jezelf? Kun je jezelf nog wel ontmoeten en een zekere verstilling of leegte toelaten? Natuurlijk wil ik niet terug naar die zwarte draaischijftelefoon zoals we die in mijn jeugd thuis aan de muur hadden.

Nee, niet terug. Dat zou onzinnig zijn. Maar ik probeer me wel in te denken welke invloed die smartphone heeft. Ook op mij. Wat doet het met onze verhouding tot onszelf en anderen? Als ik me die vraag niet stel, dreig ik de regie van die verhouding kwijt te raken en een speelbal te worden van iets dat wij, mensheid, zelf hebben uitgevonden.

2017 is net begonnen. Goede voornemens zijn er zeker, zoals sneller en beter opruimen, want ik bewaar veel te veel. Ook het selectief gebruiken van de smartphone hoort erbij. Het voelt als het in ere houden van de sabbat. Die dag waarop je geacht wordt van ophouden te weten, ook van het leven online en altijd overal bereikbaar zijn. Niet ‘ik ren, dus ik ben’. Niet ‘ik ren en ben 24/7 bereikbaar’.

Ds. Kees van Stralen