Aan tafel!

Geboren in een gezin met vier kinderen herinner ik me dat zolang als maar kon, mijn moeder probeerde om avonds met het hele gezin te eten. Door onregelmatige werktijden van mijn vader en de verschillende scholen en naschoolse activiteiten besef ik nu wat dat voor klus was. Elke dag weer.

Mijn moeder plande en rekende wat de gunstigste tijd was om te koken en samen te eten. Zij stelde haar eigen dagelijkse activiteiten hierop af. De een na de ander kwam thuis, deed huiswerk en als de laatste binnenkwam klonk niet lang daarna: “Aan tafel!”

Dat half uur waarin we samen aten en in enerverende gesprekken onze dag werd gedeeld, waren voor mijn moeder van groot belang. En ja, we lazen uit de Bijbel en er werd gebeden en gedankt voor het eten.

Later toen er aanhang van ons en een vluchteling bij ons woonde, werd het er niet gemakkelijker op. Toch hield mijn moeder vol, zo goed en kwaad als het ging, om ons samen aan tafel te laten gaan. En naar mate we ouder werden begrepen we daar steeds meer van en waardeerden we die kostbare tijd die we samen hadden. We leerden dat de maaltijd meer is dan eten en drinken tot ons nemen.

Want zeg nu zelf, hoeveel groepen en kringen ontstaan aan tafel en vinden hun voortgang aan tafel. “Kom gezellig eten, zullen we samen koken en eten?” Misschien is daarom ook alleen eten, met bord op schoot al dan niet voor de tv een van de meest intense ervaringen van eenzaamheid die een mens kan hebben.

In de Lichtkring is een van de jaarthema’s ‘Samen aan tafel’. We hebben gezamenlijke buurtmaaltijden en huiskamermaaltijden. Maar ook bespreken we met jong en oud wat het Heilig Avondmaal voor ons betekent. Waarom doen we wat we doen en welke vragen hebben we nog meer bij dit sacrament? We houden dat vol. Omdat het een kostbaar ritueel van ontmoeting en gedenken is. Een ritueel van verbinding, solidariteit en van hoop. En de oudere generatie doet haar uiterste best het gesprek daarover gaande te houden met de jongere generatie en andersom. Misschien moeten we onze activiteiten en gewoontes daarbij af en toe aanpassen, opdat we nog heel lang samen aan Tafel kunnen gaan. En wat mij betreft, niet een paar keer per jaar, maar zo vaak als maar kan. Te beginnen op de Startzondag met een grote tafel vanaf de voordeur tot diep in de kerkzaal, voor groot en klein. Welkom. Aan tafel!

Wilna Wierenga, pastor in de Lichtkring