Recreëren en evangeliseren – veldwerk rondom het Woord

De zomervakantie staat voor de deur. Een aantal van u trekt er wellicht op uit, naar een bestemming in Nederland of over de grenzen. Re-creatie: even op adem komen, het ritme van alledag loslaten. We hebben het allemaal van tijd tot tijd nodig. Een vakantie is ook een mooie gelegenheid om nieuwe mensen te leren kennen. Of om de beschikbare tijd eens anders in te vullen.

Dat laatste doen in ieder geval de 450 jongeren die zich jaarlijks via Dabar inzetten voor het evangelisatiewerk op circa 20 campings in Nederland. Ook in Zuid-Holland zijn er diverse campings waar Dabar actief is, bijvoorbeeld op camping de Drecht in Leimuiden.

Dabar
Vanuit welke visie en met welke missie organiseert Dabar dit evangelisatie- en recreatiewerk en wil zij jongeren enthousiast maken voor dit werk? Op haar website formuleert Dabar het zo:
“Dabar zendt christelijke jongeren uit om het geloof in Jezus Christus voor te leven en uit te dragen aan de campinggasten in Nederland en rust christelijke jongeren toe tot een missionaire levensstijl. Het diepste motief voor dit werk is Gods liefdevolle betrokkenheid op de wereld, die tot uitdrukking kwam in het leven, het lijden en sterven en de opstanding van Jezus Christus. God gaf zijn Zoon voor de wereld, Hij zond zijn Geest en Hij zendt de christelijke gemeente in de wereld om gestalte te geven aan zijn Koninkrijk. Bij Dabar richt deze zending zich in het bijzonder op de mensen die onbekend zijn met het geloof en de kerk, of hiervan vervreemd zijn geraakt.”

Woord en daad
Het Hebreeuwse woord Dabar betekent: woord en daad. Die twee zijn niet van elkaar te scheiden. In de afwisselende programma’s van de Dabarteams gaan recreatie- en evangelisatiewerk hand in hand. In het samenleven op de camping, in de kinderclub, in sport- en spelactiviteiten, tijdens het chillen met tieners in de snack­bar, in gesprek met ouders die hun kinderen langsbrengen, in de avondsluiting, bij het koffiedrinken na de camping­dienst, of zomaar tijdens een spontane ontmoeting langs de lijn bij het volleybaltoernooi… De jongeren delen hun hele leven met de campinggasten. En (het gesprek over) het geloof maakt daar onderdeel van uit.
Juist in de vakantieperiode, als mensen even wat afstand nemen van de dagelijkse beslommeringen, is er tijd om het leven te overdenken, de momenten van vreugde en verdriet, de zingevingsvragen. De praktijk leert dat campinggasten gemakkelijk hun hart luchten bij Dabarteamleden, in de betrekkelijke anonimiteit van het tijdelijke verblijf.

Het werk op camping de Drecht
Van anonimiteit is er bij Jannie Eveleens nauwelijks sprake. Als lid van de evangelisatiecommissie Leimuiden-Rijnsaterwoude (die meer dan 40 jaar bestaat) is zij betrokken bij het evangelisatiewerk op de camping de Drecht. Zij en nog enkele commissieleden zijn lid van de campingwerkgroep “De Drecht”, die nog wordt ondersteund door een aantal vrijwilligers.
Jannie: “We doen dit werk tijdens de zomerperiode, die loopt van begin juni tot eind augustus, dus ook in de weken dat er geen Dabarteams zijn. De mensen zijn er heel blij mee, veel campinggasten kennen ons en we worden ieder seizoen weer warm verwelkomd.”
De groep campinggasten op de Drecht is redelijk vast en hoofdzakelijk afkomstig uit de grote steden, waaronder de achterstandswijken van Den Haag. Jannie: “Of mensen nu wel of niet iets hebben met de kerk, ze vinden het gewoon ontzettend fijn dat wij activiteiten organiseren en ruimte en tijd hebben voor een gesprek, waarin er naar hen wordt geluisterd en zij als mens worden gezien. We kennen hun achtergrond in de regel niet, maar zien de campinggasten gewoon als mensen die aandacht verdienen en aan wie we door onze houding iets mogen laten zien van de liefde van Christus.”

Recreëren en evangeliseren
Jannie vertelt dat de campingwerkgroep blij is met het werk van de Dabarjongeren. Zij weten hoe zij jongere en oudere gasten kunnen bereiken en wat hen boeit en bindt. “Dit jaar is er gedurende een paar weken ook een campingpastor met zijn gezin. Zijn caravan staat altijd open, mensen kunnen gewoon bij hem binnenlopen.”

De activiteiten van de campingwerkgroep en van Dabar worden meestal goed bezocht. Er is wekelijks een bingoavond, een creatieve avond en een campingdienst op zondag. “Deze diensten zijn heel laagdrempelig. Mensen reageren soms ook direct op wat er wordt gezegd. Dat is heel gewoon. De voorgangers zijn vertrouwd met deze gang van zaken en vinden het leuk om in een campingdienst voor te gaan. Een of twee keer per seizoen houden we op zondag een campinginloop. Dan is er geen dienst, maar wel volop ruimte voor gesprek. Dan ontmoeten we ook mensen voor wie de drempel naar de zondagse viering te hoog is.”

Kees en Riet de Jong uit Scheveningen komen al 21 jaar op camping de Drecht en zijn trouwe bezoekers van de diensten en de activiteiten. Ze kozen destijds voor deze camping vanwege de rust, maar ook omdat hier een evangelisatieteam actief is. Riet: “Ik ken het werk van Dabar vanuit mijn woonplaats. Het mooie ervan vind ik dat je door de campingactiviteiten met de andere campinggasten in gesprek raakt. Dan pas leer je elkaar beter kennen.”

Steun
Een beetje op de achtergrond tot nu toe blijft de eigenaar van de camping. Zijn support is voor dit werk echter onmisbaar. Hij stelt de stacaravan beschikbaar die de Dabarjongeren als rustplek kunnen gebruiken. “En de werkgroep is trots op gebouw de Ark, een begrip op de camping. Hier vinden alle binnenactiviteiten plaats. De eigenaar onderhoudt de buitenkant, wij de binnenkant.”
Jannie vertelt ten slotte dat het recreatiewerk op de Drecht alleen mogelijk is dankzij de financiële steun van de plaatselijke kerken. Maar het gaat om meer dan geld. Vanuit de plaatselijke gemeenten worden de Dabardeelnemers uitgezonden om met hun aanwezigheid en activiteiten God present te stellen in het leven van de campinggasten. Zo mogen zij hen uitnodigen tot het ervaren van en het delen in de liefde van God. Jannie: “De Dabarteamleden worden aan het begin van het seizoen in de zondagse viering aan onze gemeenten voorgesteld. Zo laten we zien dat hun werk wordt gedragen door de plaatselijke gemeenten”.

Marina Kapteyn

(Dit artikel is gepubliceerd in Kerken rond Rijn en Gouwe nr. 22-2016)