Interview met Ds. Carolina Koops-Verdoes

Op een mistige dinsdagmorgen in januari ga ik het gesprek aan met Carolina Koops-Verdoes, sinds september 2019 predikant van de Gereformeerde Kerk in Woubrugge. Zij vertelt enthousiast over haar geloof en over haar nieuwe gemeente.

Wie ben jij?

Carolina groeide op in Friesland. “Ik ben de oudste van vijf kinderen. We gingen zondags naar de kerk, de zondagschool en verder waren er allerlei andere activiteiten. Mijn vader is ouderling geweest en mijn moeder ook. We gingen naar de christelijke school op het dorp. Het geloof is er met de paplepel ingegoten.” Het roepingsverhaal van Mozes heeft veel betekenis voor haar gekregen. Ze heeft zich wel herkend in Mozes die protesteert: “ik ben niet de geschikte persoon”. Maar God geeft Mozes een belofte. Niet dat het altijd gemakkelijk zal zijn, maar wel dat God met hem meegaat. Zo ervaart Carolina dat zelf ook. Bij God kan zij altijd terecht. Hij is erbij, in de hoogten en diepten van het leven Die weg door het leven gaat Carolina samen met Peter, haar man en haar ‘steun en toeverlaat’.

En nu predikant in Woubrugge

Net als de vorige gemeenten waar Carolina predikant was, is ze ook deze keer in een dorp terechtgekomen. Ze vertelt daar enthousiast over: “In een dorp woon je echt te midden van de gemeente, je kent elkaar. Wanneer je even naar de supermarkt gaat, dan kom je daar al snel gemeenteleden tegen.” De eerste keer dat ze in Woubrugge kwam preken, voelde ze zich al meteen welkom. Dat was een van de redenen om hier te solliciteren. Carolina vertelt over de Gereformeerde Kerk “Het is niet een heel grote gemeente, maar wel heel actief en met een mentaliteit van de schouders eronder zetten.”

Wat is jouw verlangen voor je gemeente?

“Dat we uitstralen dat we blij zijn dat we geloven. In de gemeente zelf, maar ook naar buiten toe.” Carolina verlangt ernaar dat er in de gemeente een sterke onderlinge verbondenheid met elkaar en met God is. “Het geloof doet wat met je, mijn hoop is dat ook andere mensen dat zien.”

Hoe kijk jij aan tegen de samenwerking met de (Hervormde) Dorpskerk?

“Al bij de beroepingsprocedure was de samenwerking een belangrijk punt. De kerken doen al veel samen. Door het samenwerken kunnen gemeenteleden en kerkenraadsleden elkaar verrijken: Samen kun je meer dan in je eentje.”

Ds. Stefan Honing